L.P. #4: Hugis ay Parihaba

Araw na naman nang Huwebes (naku, Biyernes na ngayon...)! Narito ang ilang larawang kuha ko gamit ang aking Sony Cybershot digicam, halos tatlong taon na ang nakalilipas. Tulad nang mga nakaraan kong lahok sa Litratong Pinoy, hayaan ninyong ipasyal ko kayong muli sa ilang lugar na nabisita ko sa iba't-ibang lugar sa Estados Unidos noong 2005. Tayo nang maglakbay! :)

Ang 'air traffic control center' na ito sa McEntire Air National Guard Station sa South Carolina ay kinunan ko matapos naming akyatin at bisitahin ang napakatayog na istrakturang ito. Sa tuktok nito ay nakita ko ang teknolohiyang gamit nila sa pagko-kontrol at pagbibigay direksyon sa iba't ibang 'military planes/jets.' Nakakaaliw rin ang ilang beses na pagde-demonstrasyon nang ilan sa mga jets na ito sa paligid nitong paliparan hanggang sila'y magpaimbulog sa himpapawid. Nakabibighani ang ganda nang mga ulap, ano?

Matapos ang apat na linggong pagpasok sa Walker Institute ng University of South Carolina, ang aming grupo ay nagtungo naman sa Los Angeles, California. Doon sa Santa Monica ay namalagi kami nang apat na araw. Isa sa aming mga field exposure trips ay ang pagbisita sa siyudad nang LA sa pamamagitan nang isang bus tour. Ang establisamentong ito ay napagkatuwaan kong kunan nang litrato habang sakay nang aming umaandar na bus. Hehe... Hindi ba't sinasabing sa pelikulang ito ('Mr. & Mrs. Smith') umusbong ang pagmamahalan nila Angelina Jolie at Brad Pitt?!

Matapos ang apat na araw na pagbisita sa California, tinawid naming muli ang Amerika. Ngayon naman, ang aming destinasyon ay matatagpuan sa Hilagang Silangan nang bansang ito. Pamilyar naman siguro sa inyo ang larawang ito na matatagpuan sa Washington, DC. Sinasabing kabilang sa National Mall nang lungsod na ito, ang Washington Monument ay sumisimbolo sa pagiging 'Ama ng kanyang Bansa' nang kauna-unahang Presidente nang Estados Unidos na si George Washington. Sinasabing ang monumentong ito ay nagbibigay-pugay sa pagiging isang magiting na pinuno ni Washington para sa pagkamit nang independensya nang Amerika. Kinunan ko ang larawang ito mula sa isa sa mga hagdan nang Lincoln Memorial. Sana sa susunod na makapunta ako sa lugar na ito ay maakyat ko naman ang matayog na monumentong ito. Sinasabing mula sa tuktok nito ay makikita mo ang napakagandang tanawin hindi lamang nang buong National Mall kundi lalong-lalo na nang Capitol.

Ang huling lugar na aming pinuntahan sa loob nang anim na linggong iskolarsyip sa pag-aaral nang 'Ugnayang Panglabas nang Amerika' (US Foreign Policy) ay ang siyudad nang New York. Pagkatapos nang isang linggong pamamalagi sa Washington, DC, ang aming grupo ay nagtungo sa NY sa pamamagitan nang halos anim na oras na byahe sa bus. Matapos mag-check-in sa Grand Hyatt New York Hotel (nakks, ang sarap at lambot nang kama namin dito!), ang aming grupo ay tumulak na papuntang Circle Line Harbor Tour para sa aming tour ng New York skyline at iba pang karatig pook tulad nang Statue of Liberty, Brooklyn Bridge, atbp. Malamang ay nakikilala ninyo ang pahabang gusali na talaga namang prominenteng-prominente sa larawan kong ito. Walang iba kundi ang Empire State Building! Sinubukan ko itong akyatin mag-isa matapos ang aming harbor tour ngunit sa kasamaang-palad ay di na sila nagpapapasok dahil punum-puno na raw ang itaas nito (ganap na ika-sampu nang gabi nang makarating ako dito... syempre puro lakad lang mula sa pier hanggang dito at pagkatapos ay pabalik ng hotel). Muli, ipinangako ko sa aking sarili na sisiguraduhin ko ang pag-akyat sa napaka-pamosong gusaling ito sa susunod na pagkakataong makabalik ako sa NY. Itaga ninyo iyan sa bato! Hehe.

Muli sa NY pa rin... ang lugar na ito ay kuha ko sa tinaguriang 'Financial District' nang siyudad ~ ang Wall Street. Mapapansing talaga namang halos dikit-dikit (hmm, 'wall to wall' nga eh, di ba?) talaga ang mga gusali rito gayundin ang mga kalye. Malapit sa kinunan kong mga gusali na ito ang New York Stock Exchange (NYSE). Hindi ko lamang sigurado kung ang gusali sa bandang kanan nang larawan ay ang mismong gilid na nang gusaling NYSE. :-)

* * * * *

Oooppsss! Pahabol po.... Ang dalawang sumusunod na larawan ay kuha ko naman noong isang taon sa ating Lupang Hinirang, sa bandang Kabikulan. :-) Kasama ang aking ina, kaklase noong elementarya, at isang kaibigan na naka-destino sa Bicol, kami ay nag-overnight at nag-relaks sa CamSur Water Sports Complex (CWC). Dito ay nasubukan kong mag-kneeboarding, ang paunang pagsasanay bago subukan ang pagwe-wakeboarding. Haaay, nais ko ring balikan ang lugar na ito! Nakaka-adik ang isport na ito at bigyan lamang nang mahaba-habang panahon at pagsasanay ay matututunan ko rin ang pagwe-wakeboarding! Kaya naman, babalik rin ako rito.... sama kayo? :-D

Hanggang sa susunod na Huwebes! Maligayang LP sa inyong lahat!

L.P. #3: Apat na kanto

Alam n'yo ba kung anong uri nang larawan ang nais ko sanang ibahagi sa araw na ito? Hinalukay ko ang mga dating larawan na aking kinunan at pilit na naghahanap nang kuha ng mga 'kalye' (opo, medyo mahilig akong magkukuha nang mga larawan habang naglalakad o nakasakay pa ~ lalong-lalo na noong nasa Amerika ako). Kung mayroon lang sana akong kuha nang apat na kanto/kalye (na tinutumbok ay ang interseksyon) ay ito ang ilalahok ko! Kaso hanggang 2-3 kanto lang po ang nakita ko... Gayunpaman, narito ang APAT na larawang sumasalamin sa tema ngayong Huwebes nang Litratong Pinoy.

Ito ang magta-tatlong taon ko nang laptop na aking binili sa Atlanta, Georgia noong ika-2 ng Hulyo, 2005. Hindi lang ang mismong laptop ang may apat na kanto; isama na rito ang makikita sa keypad, stickers, at pati ba naman sa wallpaper ko noon?! :D

Ang mga susunod na larawan ay 'nahalukay' ko sa My Pictures folder nang aking laptop....

Ito ang isa sa apat na parte nang West Quad Dormitory sa University of South Carolina (USC) na matatagpuan sa Columbia, South Carolina kung saan ako ay namalagi nang isang buwan. Mas mainam sana kung nakuhanan ko mula sa tuktok ang apat na gusaling bumubuo sa dormitoryong ito (napapansin mo ba ang dalawa sa gilid nito?). Ako ay tumira sa gusaling nasa harap ng nasa larawang ito. Kapansin-pansin pa rin ang napakaraming bintanang may apat na kanto; isama pa rito ang landscape grass sa bandang ibaba nitong larawan.

Ang Thomas Cooper Library nang USC ay punum-puno din nang apat na kanto. Mula sa istraktura nang silid-aralan na ito hanggang sa kanyang mga pinto, bintana, mga ilaw, at pati na rin ang disenyo sa ceiling nang entrada nito.

Narito naman ang isang inn sa Charleston, South Carolina. Kuha ko ito habang ako'y naglalakad sa isa sa mga kalye nang siyudad na ito. Ang lugar nang Charleston ay kilalang destinasyon para sa mga turista at isa ring makasaysayang pook sa Estados Unidos. Dito naganap ang sinasabing unang pagputok kung saan nagsimula ang American Civil War noong 1861.

Hanggang sa susunod na Huwebes po! :)

Diamond Birthday

This post should have been written exactly on His 75th birthday.

Unfortunately, the youngest daughter (now a new wifey) got so domesticated on a manic Monday. Just the same, she was able to talk to Him over the phone as soon as she got up from bed (don't ask now what time it was, hehe).

The day before (13 April, Sunday), His seven children which includes moi (hmm, that sounds like Father Abraham...) hosted an intimate luncheon party in His honor. This gathering invited members of His family and immediate relatives, together with His close friends.

To you, our Father dear, belated happy 75th birthday! You've reached the diamond years of your life and here's wishing you good health, joy and laughter, kindred spirit, peace of mind, lots of patience, and more wisdom filled with God's loving grace. :)

We love you, Papa! *mwahhuggss*

*N.B. More birthday photos from my brother's multiply site ~ http://elsonaca.multiply.com/photos/album/4/Dads_75th_Bday

L.P. #2: Tatlo ang sulok ko

Nitong nakaraang mga araw ay nagkaroon na naman nang isang long weekend dito sa Pinas. Ang regular holiday na ika-9 ng Abril bilang "Araw ng Kagitingan" ay pansamantalang "inilipat" nitong nakaraang Lunes (ika-7 ng Abril). Alalaong baga, dire-diretso nga naman ang pahinga nang mga mamamayang Pilipinong tulad ko. :)

Kaya naman noong Linggo at Lunes, kaming buong pamilya ay bumyahe at nagbakasyon sa Southridge Estates, Tagaytay. Ang aming pagpunta doon ay hindi lamang pag-iwas sa mainit na klima dito sa Kalakhang Maynila; bagkus ay ang pagdiriwang nang pagtatapos sa elementarya nang aking panganay na pamangkin na si Kit.

Bitbit ang aking Sony Cybershot digicam at Sony Ericsson fone, mataimtim kong pinagnilayan kung ano ang maaari at interesanteng "tatsulok" na mahahagilap hindi lamang nang aking mga mata kundi pati na rin nang lente nang aking kamera. Isama na rin dito ang isang nakatutuwa ngunit makabuluhan na kwentong aakma sa likod nang mga larawang ito...

*****

Isang napakasarap at napakasayang tanghalian! Idagdag pa rito ang sangkatutak na pagkain at iba't ibang handa sa aming salu-salo. :) Ngunit, wala akong maaninag ni isang "tatsulok" sa loob nang bahay-pahingahan kung saan kami ay nagdiriwang. :( Buo pa naman ang aking loob na ang aking "tatsulok" ay dito ko matatagpuan habang nagbabakasyon sa Tagaytay. May pag-asa pa kaya?

Ayun!

Habang kami ay nasa byahe paakyat pa lamang nang Tagaytay, nasa pag-iisip ko na ang traffic sign na ito. Hindi naman eksaktong yield ang kailangang nakasulat basta't makakita lamang ako nang may ganitong hugis na senyales pang-trapiko. Tsk, tsk, tsk... Akala ko ay di na ako makakakita nito! Buti na lamang at pagbisita namin sa isang bagong subdibisyon kung saan may nabiling lote ang aking ina, dito ko lang pala "sya" makikita. Haha... salamat sa aking mahal na esposo at kanyang tinawag ang aking pansin pagkababa namin sa sasakyan. :D

Sa sobrang kagalakan, tinakbo ko ang ilang metrong layo nito mula sa lote nang aking ina. Di naman ito kalayuan at naroon din sa kalyeng kinatitirikan nang bakanteng loteng aming binisita. Ang loteng ito ay nais kasing patayuan nang bahay-pahingahan ng aming pamilya (hmm, ang bahay sa Southridge Estates ay pagmamay-ari nang pamilya ng isa sa aking mga bayaw).

Narito pa ang ilang "tatsulok" mula sa logo nang subdibisyon, ang Prime Peak Tagaytay. Natagpuan namin ito noong kami'y papalabas na nang subdibisyon at nagkayayaang mag-kodakan sa welcome gate. :D

At panghuli, narito ang ilang mga bahay-pahingahan mula naman sa Southridge Estates (hehe, ang mga lote po rito ay hamak na malalaki kumpara sa Prime Peak). Marami ring "tatsulok" sa kani-kanilang mga bubong, hindi ba? ;)


*****

Pagmumuni-muni ni Dragon Lady sa kahulugan at kabuluhan nang senyales pang-trapiko na yield...

Di nga ba't ang isa sa mga ibig sabihin nang salitang ito, pati na rin sa kanyang gamit sa trapiko, ay ang "magbigay"? Ang kalyeng kinatitirikan ng senyales na ito ay hindi kalakihan at medyo pababa pa nang kaunti. Ito ay isang pagpa-paalala na kailangang "magbigay" o "magpauna" ang daraan rito. Sa ganitong paraan, mas magiging maluwag at maayos ang trapiko at makakaiwas rin sa maaaring sakuna. :)

Marahil ganoon rin sa pagpapatakbo ng (o mismong paglalakbay natin sa) ating buhay. Kung minsan ay kailangan din nating mag-menor... o kaya'y magpahinga. O dili kaya'y magbigay o magpauna sa ating kapwa upang mas maging maayos ang ilang mga pangyayari sa ating buhay.

YIELD. Ito ang aking ikalawang lahok sa Litratong Pinoy at tumatalakay sa temang "Tatlo ang sulok ko."

Sana'y naguluhan, este, naging makabuluhan sa inyo ang natatangi kong kontribusyon sa linggong ito. Maraming salamat po. :D

It's our 4th...

wedding monthsary today. :D

Our honeymoon photo taken at Plantation Bay, Cebu

Hubby reported half-day to work. Not really because it's our monthsary (hmm, both of us didn't remember and failed to greet each other this morning...) but because he wasn't feeling very well when he woke up. Perhaps it was a 'lag' of some sort from our busy weekend spent cleaning our little condo-apartment (Saturday) and having some R&R in Tagaytay (Sunday to Monday) with my family. We celebrated my eldest nephew's elementary graduation and had lots of foodies! And to cap our stay in Southridge Estates, Tagaytay ~ I went swimming with my brother and four nephews while hubby played basketball. My brother-in-law, on the other hand, played his usual tennis sport.

Hopefully I can write about our busy but fun long weekend and match it with pics. :D

Going back to this day's turn of events, hubby and I had some little bickerings just before he left for work! Haaay. Both us did not realize that today's actually a special day... tsk, tsk, tsk. I looked at the calendar upon my return here at home (that's after sending him off at the 'tawiran' and then my supposed-pick up of our laundry) and lo and behold, it's the 8th day of April!

Hubby normally calls me up as soon as he arrives the office. This time, he didn't. I didn't care to check on him, too. (Yeah, bad wifey me!) And then as I went online, I checked my mailbox and found my siblings' and I's exchanges. We've been preparing for a BIG event this Sunday, April 13, as we're throwing a birthday luncheon to the Diamond Star, our dear Father, as he celebrates his 75th year (on April 14) in this world. I found myself replying to my siblings' concerns for the party and then on my last paragraph (btw, our respective spouses are included in the mailing list), I told them about hubby and I's 4th month of being together as a married couple and requested prayers from them. :)

Minutes have passed since I ticked the 'send' button and here comes our home phone ringing. It was hubby and he was asking about my cousin's work number. Impassingly, he apologized for what happened earlier as I told him WE forgot something about TODAY. I did my part and said sorry, too. Although we weren't able to really talk about IT during our subsequent phone conversations after that 'icebreaker' he did, I am hopeful (and a believer) that things are in a better state between us now.

We are meeting up tonight in Makati. I have yet to take a quick shower then give him a call (or call him first then that quick shower). I am bound to pick up our laundry, too... since Krystel (the laundy house owner) told me to pick them up at about 7:00 p.m. as she was out earlier after lunch. Hubby and I intend to do some grocery shopping at Rustans Supermarket so that we can finish off our GCs and replenish our food stocks here at home. If there's still time (and energy), we'll go to my ancestral home in Sucat to 'exchange' cars. Hubby was kind enough to shoulder the expenses for my dear Kia Pride's tune up and change oil maintenance (thanks Eric!). And so last night, we had to borrow my Dad's Sentra for the time being... I told my Mom that either we return their car tonight or by tomorrow (and bring them their 5-gallon Nawasa H2O from here, hehe).

Enough said, these are the confessions of a wifey celebrating her fourth wedding monthsary with her hubby. ;)

Looking forward to a happier and better night ahead. Still a....

Happy 4th Wedding Monthsary, my dear Eric! I love you. :D

PAHABOL sa L.P. #1: Ako ay Bilog....

Katuwaan lang po. :D


Aking binisita ang lahok ni Jeprocks sa L.P. at natuwa sa literal nyang interpretasyon sa unang tema nang Litratong Pinoy. Nagkaroon tuloy kami nang ideya ng aking esposo sa isa pang maaaring interpretasyon nito. Datapwa't hindi ko po mga kuha ang mga sumusunod, nais ko lamang ibahagi ang ideyang (pati na rin mga larawan) ito sa inyo. ;)

[Mula sa friendster account ng Ginebra San Miguel]

O di bah, BILOG talaga ang mundo ayon sa komersyal nang GSM?! Heto pa ang isa, este, 'dalawa.' Galing pa rin sa parehong friendster account, hehe. :P

Ang GIN Bilog. Hindi Lapad. (We, thank you... Bow!)

Congrats Kit!

Kit & Mama Judy

My eldest nephew, Francisco III, a.k.a. Kitkit, now prefers to be called simply KIT. :-)

He just finished his grade school at The Seed Montessori School and had his graduation yesterday.

Congratulations and we wish you all the best in your future endeavors!

Tagged [Hubby’s Turn]

Being a 'subscriber' to MPG's tags (she had to create a separate blog site for her memes, hehe), I am answering these questions about my relationship with my husband.

How long did you date?

:: As boyfriend-girlfriend? A little more than three years before finally tying the knot. :-)

How old is he?

:: Just turned thirty-two ~ he's five months older than me.

Who eats more?

:: He does... (wait 'til I get preggers, haha!)

Who said “I love you” first?

:: Of course, he did. (though I was first to say ~ "I love you, too"... har-har!)

Who is taller?

:: He is, perhaps by 6 to 7 inches... (wait 'til I wear my pairs of shoes/sandals with killer heels!)

Who sings better?

:: I think I do. But if he'd practice enough, maybe we could be at par with each other. I'll still beat him with my 'showmanship' though. ;-)

Who is smarter?

:: The guy is a street smart person (as if I'm not, too! hehe). But since he married me, I think he's SMARTER. Hehehe, lagot! :-D

Whose temper is worse?

:: No doubt, it's mine.

Who does the laundry?

:: Both of us used to do it. But now there's that lady in 'Cost U Less' who does our laundry within 24 hours at only Php 20 per kilo (so far no missing/mixing of clothes, hehe!). And yeah, at times there's the ever-reliable Ate Piling at my in-laws' place. ;-)

Who does the dishes?

:: Both of us ~ although most of the time, I do.

Who sleeps on the right side of the bed?

:: I do (syempre).

Who pays the bills?

:: Definitely, he does.

Who mows the lawn?

:: What lawn?! I wish we have one here in our building, hehe...

Who cooks dinner?

:: We seldom cook dinner for ourselves. So usually it's either the cook at Cusina ni Virginia or the one at CAD Balot-Balot.

Who drives when you are together?

:: AKO... lagi na lang AKO!!! (I don't know why I just can't let him take control of the wheels, hehe... maybe because I'm such an experienced driver compared to him?! Again, wait 'til I get preggers... huhu)

Who is more stubborn?

:: Haaay, AKO na naman po. ;-)

Who kissed who first?

:: Of course, he kissed me first! Dalagang Filipina ang drama ko nun. Hihihi.

Who is the first to admit when they are wrong?

:: Whoever is wrong. Usually he is wrong --> siya may sabi nito ha. Hehehe.

Whose parents do you see the most?

:: Both. Even if that means spending each weekend alternately or, travelling from far North to far South (or vice versa) just on a single weekend. Hehe, kaya n'yo yun?!

Who proposed?

:: He did! Merong soft proposal at 'this is it' na version (with matching E-ring). ;-)

Who is more sensitive?

:: I am. But he's quite sensitive, too. :-P

Who has more friends?

:: I am Ms. Friendship/Congeniality wherever I go, hehe. Plus if you check my friendster accounts (yes, I've got two!) and compare it to his, hmm... I'm a hands down winner! Haha.

Who has more siblings?

:: I do. Hindi masyadong masipag ang parents ko with me having six older siblings. Hubby only has a younger sibling.

Who wears the pants in the family?

:: Literally, we both wear pants. Figuratively, he does. (sige na nga at baka malagot ako nito!)

Sometimes 11 or 12 is my hubby's shoe size. If your hubby’s shoe size is 8 and over, you’re tagged.

L.P. #1: Ako ay Bilog

Isa-isa kong binalikan ang mga nakaraang larawan (2005-2007) na aking kinunan sa pamamagitan ng aking Sony Cybershot DSC-L1. Mayo 2005 nang ang kamerang ito'y iniregalo sa akin ng isa sa mga nakatatanda kong kapatid. Maliban sa kanyang paunang regalo para sa aking kaarawan sa darating na Hulyo nang taong iyon, ito raw ay akin ring "premyo" matapos kong makakuha nang isang maikling iskolarsyip sa Estados Unidos. Mas magiging makabuluhan at masaya nga naman ang aking napipintong pag-aaral noon sa iba't ibang lugar sa Amerika sa loob nang anim na linggo (Hunyo 11 - Hulyo 24) kung aking maisasa-alala ang mga lugar, bagay-bagay, at mga tao na aking nakasalamuha sa byaheng ito.

Narito ang apat na larawang may hugis bilog ~ kung saan nakatutuwang isipin na ang mga ito'y sumasalamin sa ilang aspeto nang aking katauhan. :D

Ang ceiling ng South Carolina State Legislature

Ang tinapos kong kurso noong kolehiyo ay Agham Pampulitika. Hindi nakapagtataka na ang makapasok sa ganitong institusyon sa South Carolina, USA ay muling nakapanumbalik sa aking apat na taong (1992-1996) pagsusunog nang kilay sa Unibersidad ng Pilipinas-Maynila. Ang pagbisita sa Lehislaturang ito ay nagbigay-alala rin sa aking makulay at halos tatlong taong pagseserbisyo sa Senado ng Pilipinas taong 1999-2002.

Ang lugar kung saan binaril si John Lennon

Paalis na kami mula sa maghapong pagpi-piknik sa Central Park, New York. Ilan sa aking mga kamag-aral at kaibigan mula sa Mataas na Paaralang Pang-Agham ng Maynila ay nagmagandang-loob na ipasyal ako sa napakalaking park na ito. Nang kami nang aking kaibigang si Dave ay papunta na sa kinaroroonan nang kanyang sasakyan, itinuro at ipinakita niya sa akin ang makasaysayang lugar na ito. Tulad ni John Lennon, ang aking puso't isipan ay mayaman sa ideyalismo. Ang kanyang awiting Imagine ay isa sa mga paborito kong kanta na may napakagandang mensahe.

Ang Xtremely Xpresso Pizza sa Subic

Kasama ang mga estudyante ko sa UPEPO (UP Extension Program in Olongapo) na pawang mga propesyonal sa kani-kanilang larangan, aming ipinagdiwang ang huling araw nang aming pasok sa restawrang ito sa loob ng Subic Freeport Zone, Zambales (ang lugar na ito ay sa dakong norte ng Luzon). Ang pizza ay isa sa mga pinakapaborito kong pagkain. Kailan kaya ulit ako makakapunta dito sa Xtremely Xpresso?

Cafe Mocha sa isang Kapihan sa Naga

Kasama ang aking ina, kamag-aral noong elementarya, at mga kaibigang pari at seminarista, kami ay nagkape at naghuntahan sa isang kapihan sa Naga City, Camarines Sur. Nakaligtaan ko ang pangalan nang kapihan na ito ngunit ang sarap nang mainit na kapeng ito ay di ko malilimutan. Ang cafe mocha ang kadalasang uri ng kape na aking ino-order sa anumang coffee shop na aking puntahan.

*****

Ito ang aking munting kontribusyon ngayong Huwebes sa Litratong Pinoy. :D